اثر بخشی آموزش شفقت به خود بر اضطراب و کیفیت زندگی زنان باردار با سابقه سقط جنین در سال 95 _ 1396 در شهر یزد

زایمان از جمله بزرگترین رویداد استرس زا برای یک زن در طول زندگی اش محسوب می شود. نگرانی در مورد ناهنجارینوزاد، درد زایمان، پذیرفتن مسوولیت و مادری کردن از جمله منابع اضطراب مادران قبل از زایمان است. وجود فرد اضطراب درخانواده جنبه های مختلف را تحت تاثیر قرار داده و تجربه ی هیجانهای منفی را در پی دارد. یکی از ابزارهای روانی که می توانددر این شرایط تنش زا نقش موثری ایفا کند شفقت ورزی افراد خانواده مخصوصا زنان باردار می باشد. این پژوهش با هدفبررسی اثربخشی آموزش شفقت به خود بر کیفیت زندگی و اضطراب در زنان با رداربا سابقه سقط جنین در شهر یزد صورتگرفته است. به این منظور ازبین مراکزدرمانی در شهر یزد به روش در دسترس 3 مرکز انتخاب شد و از بین زنان باردار با سابقهسقط جنین مراجعه کننده به این مراکز خواسته شد پرسشنامه کیفیت زندگی وار و شربورن (SF-36 ، 1989) و اضراب بکرا تکمیل کنند. در مرحله بعد 30 نفر از افرادی که پایین ترین نمره را از پرسشنامه کیفیت زندگی و بالاترین نمره از اضطرابرا کسب کردند بصورت تصادفی در 2 گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس جلسات درمانی در 8 جلسه 120دقیقه ای برای آزمودنی های گروه آزمایش برگزار گردید. در این مدت گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. بعد از اتمامجلسات مجددا از 2 گروه پرسشنامه کیفیت زندگی وار و شربورن و اضطراب بک به عنوان پس آزمون به عمل آمد. سپس دادهها جمع آوری شده و به وسیله نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در پس آزمون نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه افزایشمعناداری پیدا کرده است. پس، می توان نتیجه گرفت که آموزش شفقت به خود بر کیفیت زندگی و اضطراب زنان باردار باسابقه ی سقط جنین تاثیر معناداری داشته است.

Keywords:

شفقت به خود , اضطراب , کیفیت زندگی , زنان باردار با سابایقه سقط جنین