تورج هاشمی - استادتمام روان شناسی تربیتی، دانشگاه تبریز
رعنا کرمی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه تبریز
رویا کرمی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه زنجان

ارتباط دوستی با جنس مخالف، پدیده ای است که در همه دوره ها وجود داشته است. در جامعه ایران از دهه های گذشته بهدلیل عوامل متعددی، این مسیله برجسته شده و تا حدی رشد نموده که به سنین نوجوانی نیز تسری پیدا کرده است. بنابرمطالعات علمی، این پدیده زمینه ساز آسیب های بسیاری برای فرد و اجتماع می باشد. این پژوهش به عوامل موثر در شکلگیری این ارتباط در نوجوانان می پردازد. جامعه مورد بررسی، دانش آموزان دوره اول و دوم مقطع متوسطه شهرستان میانه میباشد. تعداد 21 نفر نمونه به روش گلوله برفی جمع آوری شدند و با استفاده از تلنیک مصاحبه عمیق، داده ها به دست آمدند.جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری دستی استفاده شد. یافته ها در دو محور عوامل موثر بر شکل گیری و پایایی ارتباط باجنس مخالف و به ترتیب در 2 و 3 طبقه و 8 و 12 مقوله تنظیم شدند. در بعد عوامل موثر بر شکل گیری ارتباط، ویژگی هایشخصیتی، جذابیت جنس مخالف، تصورات ساده اندیشانه از رابطه و ایجاد تنوع در زندگی، جزو عوامل فردی مشخص شدند.گروه دوستان، عوامل موقعیتی، شرایط نامتعادل خانوادگی و استفاده نامناسب از تکنولوژی های جدید ارتباطی و شبکه هایفضای مجازی جزو عوامل محیطی- اجتماعی موثر شناخته شدند. در بعد عوامل موثر بر پایایی ارتباط، ابراز علاقه پسر، ایجاد انگیزه و القای آرامش توسط پسر، وعده ی ازدواج و جذابیت جنس مخالف، در طبقه عاملیت پسر و وابستگی، عشق، داشتنرویاهای شیرین درباره ی آینده و درگیری فکر با جنس مخالف، در طبقه عاملیت دختر، و از طرفی، تکنولوژی های ارتباطی وحضور فعال و کنترل نشده در شبله های ارتباطی فضای مجازی، شرایط نامتعادل خانوادگی، بی اطلاعی پدر از رابطه و اطلاعمادر و بی تدبیری او و همچنین عوامل موقعیتی، در طبقه عاملیت محیط قرار گرفتند.

پدیدارشناسی، ارتباط با جنس مخالف، نوجوان، دختر