اثر آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب ریاضی، خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دبیرستان شهر همدان

در این پژوهش هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب ریاضی، خودتنظیمی تحصیلی و مسیولیت پذیریدختران دوره دبیرستان است که در سطح شهر همدان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دورهدبیرستان شهر همدان است که 30 نفر از آنها با اضطراب ریاضی بالا، خود تنظیمی تحصیلی پایین و مسولیت پذیری پایین پس ازاجرای آزمون تشخیصی، به عنوان نمونه مورد بررسی به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. نمونه مورد بررسی به صورتگمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، تحت آموزش مهارتحل مساله قرار گرفتند، از طرفی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارSPSS.15 و به روش آماری تحلیل کوواریانس انجام شده است. نتایج نشان داد که آموزش مهارت حل مساله، به طور معنی داریعلایم اضطراب ریاضی در دانش آموزان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل کاهش و در مقابل خودتنظیمی تحصیلی ومسیولیت پذیری را افزایش داده است. بکارگیری آموزش مهارت حل مساله میتواند راهکاری کارآمد و مفید در جهت کاهشاضطراب ریاضی، ارتقای خود تنظیمی تحصیلی و مسیولیت پذیری دانش آموزان باشد که باید مورد توجه سیاستگذاران نظامآموزشی و مربیان مدارس قرار گیرد.

Keywords:

مهارت حل مسیله , اضطراب ریاضی , خود تنظیمی تحصیلی , دوره دبیرستان , همدان