معصومه وکیلی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
احمد سوری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

هدف مطالعه حاضر پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بر اساس، مدیریت تعارض شغلی بود. این پژوهش توصیفی تحلیلیاز نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان های شهر ساوه در سال 1395 بودند. در مجموع 136 پرستار با روشنمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های مدیریت تعارض و فرسودگی شغلی را تکمیل کردند. داده ها باروش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با مدل همزمان و به کمک نرم افزار 19-SPSS تحلیل شدند. یافته هانشان داد مدیریت تعارض با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه معنادار منفی داشتند. به عبارت دیگر با افزایش مدیریت تعارضمیزان فرسودگی شغلی پرستاران کاهش می یابد (P≤0/01) در یک مدل پیش بین متغیرهای مدیریت تعارض می تواند4 / 86 درصد از تغییرات فرسودگی شغلی پرستاران را پیشبینی کنند . مدیریت تعارض نقش موثری در پیش بینی فرسودگیشغلی پرستاران داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران برای کاهش فرسودگی شغلی پرستاران، مدیریتتعارض پرستاران را افزایش دهند.

فرسودگی شغلی، مدیریت تعارض، پرستاران