راهبردهای ذهن آگاهی بر استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی

نظام های تعلیم و تربیت در فراز و نشیب فعالیتهای خویش، تاثیر استرس های تحصیلی و چالش های خودکارآمدی فراگیران رادر پیگیری روندهای تحصیلی تایید نموده اند، به نحوی که بخش قابل توجهی از نظریه پردازی ها و پژوهش های به عمل آمده ،به موضوع ادراکات خودکارآمدی و استرس های تحصیلی اختصاص یافته است (استیپک، 2002). در این راستا، چنانچه بهادبیات نظریه های انگیزش تحصیلی نگاهی روشنگرانه انداخته شود، در جایجای این نظریه ها به نقش عوامل برون فردی ودرون فردی در شکل گیری ادراکات خودکارآمدی و استرس های تحصیلی تاکید شده است و به گواه تجارب یادگیری و یاددهی،نقش هریک از این عوامل در پیشبرد و تداوم فعالیتهای تحصیلی فراگیران غیر قابل انکار است (گیج و برلاینر، 2006). ازسویی در عصر کنونی فراگیران در یک وضعیت متعارض و بغرنجی به سر می برند که در آن، سرعت تطبیق با تغییرات، کندتراز سرعت شکل گیری تغییرات بوده و از این رو وقوع و شکل گیری استرس های تحصیلی امری ناگزیز به شمار آمده و افزایشپیچیدگی ها و رقابت و استانداردهای زندگی تحصیلی از منابع استرس پیشرونده تحصیلی به شمار می آید (نایاک، 2008).به گونه ای که شواهد نشان میدهد که بخش عمده ای از ناکامی ها ی فراگیران، ریشه در استرس دارند (ترور و سیمون، 2001).