نگرشی بر شکل گیری پل، با مصالح سنتی( نمونه موردی : پل خیر آباد گچساران)

معماری ایران دارای ویژگیهایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی ویژه برخوردار است: ویژگیهایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسایل فنی و علمی در ساختمان، ایوانهای رفیع، ستونهای بلند و بالاخره تزیینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است. انسان از قدیم به ساخت پل علاقه داشته چه سوای اهمیت نظامی و غیر نظامی آنها ، پلها بعنوان نشانه ای از کارهای بزرگ مهندسی شناخته شده بود. ایجاد گذرگاهها و پلها برای عبور از دره ها و رودخانه ها از قدیمی ترین فعالیتهای بشر است. پلهای قدیمی معمولا از مصالح موجود (سنتی) در طبیعت مثل چوب و سنگ والیاف گیاهی به صورت معلق یا با تیرهای حمال ساخته شده اند. .نقش وساختار پلها از جمله موارد مهمی است که ، باید در حوزه های مرمت و معماری مورد توجه قرار گیرد. هدف از این پژو هش، بررسی عوامل موثر بر شگل گیری پل هایی با مصالح سنتی میباشدکه برای نمونه پل خیر آباد گچساران را انتخاب کرده است . بدین منطور برای تعیین عناصر موثر بر پل ها ، ساختار و کاربرد آنها از طریق مطالعات کتابخانه ای، بررسیهای میدانی و تحلیل محتوا استفاده گردیده. در نتیجه مهمترین موضوع حایز اهمیت در امر پل ها مکانیابی آن، انتخاب نوع مصالح و هندسه مناسب پل هستند که باید قبل از ساخت پل در نظر گفته شود.

Keywords:

پل , مصالح سنتی , پل خیر آباد