مهوش کاظمی شیشوان - هییت علمی دانشگاه آزاد واحد شبستر
مجید ابراهیمی ماسوله - دانشجوی دکتری معماری منظر، دانشگاه آزاد واحد شبستر

از گذشته های دور انسان همواره پیوندی ناگسستنی با طبیعت پیرامون خود داشته و از آن تاثیر گرفته‎است. علاوه بر آن فرهنگ نیز از مهم‎ترین وزنه های موثر بر تمام مظاهر زندگی انسان است. هنر باغ سازی همچون دیگر نمودهای هنری مصداقی منظری است که سوای ارزش های تاریخی و کارکردی، در نتیجه تعامل فرهنگ و طبیعت پدید می آید. این مقاله در پی بررسی و واشکافی ویژگی های مشترک و تفاوت های باغ سازی ایرانی و ژاپنی، ابتدا ریشه‎های هنر هر دو ملت را جداگانه بررسی نمود و آن چه دریافت شد این که باوجود تفاوت های فرهنگی میان دو سرزمین ایران و ژاپن، در هر دو تمدن همواره طبیعت از جایگاه ویژه و قابل احترامی برخوردار بوده و الگوی باغ‎سازی آن‎ها با ویژگی های سرزمین، ارزش‎های نهفته در فرهنگ و باورهای مردمان ارتباطی مستحکم دارد. تفاوت های فرهنگی میان دو قوم به خوبی توجیه کننده افتراقات هنری آن هاست؛ باغ ایرانی فضای زندگی خصوصی گاه دایمی و گاه موقت انسان هاست، حال آن که باغ ژاپنی مجالی است برای رهایی از زندگی روزمره و پناه بردن به دامن طبیعت. درحقیقت می توان گفت از آن جا که هر دو هنر باغ سازی تبلور اعتقادی و فرهنگی قوم هاست، لذا از با وجود تمام ریشه های مشترک از به الگوی خاص خود برای ترجمان کالبدی اعتقادات شان بهره می جویند.

مقایسه ی تطبیقی، هنر باغ سازی، باغ ژاپنی، باغ ایرانی