علی رحمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمین، خمین ایران
علی پروری - عضو هییت علمی، گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمین، خمین ایران
آرش بیات - عضو هییت علمی، گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمین، خمین ایران

امروزه بتن یکی از مهمترین و پرکاربردترین مصالح در پروژه های ساختمانی می باشد. در سازه هایی که تراکم آرماتور در آنها بالا است استفاده از بتن خودتراکم به دلیل عدم نیاز به ویبره و عبور از میان آرماتورها تحت اثر وزن خود می تواند انتخاب مناسبی باشد.در این پژوهش در ابتدا از چند طرح اختلاط آزمایشی استفاده شد و روی این طرح اختلاطها آزمایشهای اسلامپ فلو و زمان رسیدن بتن به علامت 50 سانتیمتر را آزمایش شد تا با استفاده از آنها خود تراکم بودن یا نبودن و یا میزان روانی بتن مورد نظر را مورد بررسی قرار گیرد که بعد از یک مدتی بتن در محدوده ی مورد نظر خود متراکم بودن با روانی مطلوب قرار گرفته شد .و این طرح اختلاط نهایی از طرح اختلاطهای آزمایشی میسر شد.بعد از نهایی شدن طرح اختلاط و تاییدیه ی خود متراکم بودن آن پوکه ی معدنی را در چهار درصد15،10،5،1درصد وزن سیمانی به بتن اضافه شد و آزمایشهای بتن خودمتراکم را از قبیل آزمایشهای بتن حالت تازه و حالت سخت شده که شامل آزمایشهای جریان اسلامپ،زمان رسیدن بتن به علامت 50 سانتیمتر،قیفV،جعبه ی L،حلقه ی J و آزمایشهای مقاومت فشاری و مقاومت خمشی را در سنین 7و28 روزه بر روی نمونه های حاصل از بتن خود متراکم مورد بررسی قرار گرفته شد.نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که با افزودن پوکه ی معدنی با درصدهای 15،10،1درصد وزن سیمانی مقاومت فشاری و خمشی بتن خودمتراکم نسبت به نمونه ی شاهد کاهش یافت و با 5 درصد وزن سیمانی این مقاومتها افزایش یافتند.و این درصد به عنوان طرح اختلاط بهینه مورد استفاده قرار گرفت.

پوکه ی معدنی، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی،نمونه ی شاهد