الفبای معماری برون مرزی با محوریت سفارتخانه وکنسولگری

مهمترین بنای دیپلماتیک سفارتخانه است که کمتر توسط معماران مورد تحقیق قرار گرفته است و بنای دیپلماتیک دیگر، کنسولگری است که گاه در ساختمان سفارت و گاه مستقل است. کنسولگری ها که به امور مراجعان بومی و هموطنان خود می پردازند مراجعان بیشتری از سفارتخانه ها دارند. خانه سفیر در درجه اول محل سکونت و در درجه دوم محل برگزاری ضیافتهای تشریفاتی و جلسات گردهمایی با دیگر سفرا، سیاستمداران و شخصیتهای برجسته هر دو کشور مهمان و میزبان است. تصوراولیه بر این است که سفارتخانه باید مثل قلعه ای نفوذناپذیر باشد اما با توجه به اینکه هر سفارتخانه ای در داخل و خارج تمثیلی است ازخانه آن کشورکه نه صرفا مسایل سیاسی بلکه تمام مسایل فرهنگی مربوط به کشور میزبان و مهمان مطرح می شود و در نتیجه طرح ساختمان آن باید حس دعوت کنندگی را به مخاطب ملیت های مختلف القاء کند همانند آنکه خیابان امتداد پیدا کرده و وارد خانه شده است. تعداد اندکی از معماران از کاربری ها، نیازهای فنی، مشخصات کالبدی و ویژگی این بناها مطلع شده اند درحالیکه این ساختمان ها به دلیل پیچیدگی و سروکار داشتن با ملیت ها و فرهنگ های مختلف، از نظر بحث تخصصی طراحی بسیار جذابند. از طرفی می دانیم که اغلب کشورها به معماری نمایندگی های خود در خارج توجه می کنند و طراحی آنها فرصت خوبی برای ارتقای کیفی معماری از نظر طراحی، مشخصات فنی و فرآیند مدیریت پروژه و ساختمان است. در این مقاله سعی بر این است تا با روش تحقیق گردآوری- کتابخانه ای ابتدا تعاریفی در زمینه طراحی و اصطلاحات فضاهای دیپلماتیک برون مرزی با محوریت سفارتخانه وکنسولگری ارایه شود و در نهایت با بررسی نظرات در این زمینه و ویژگی نمونه های اجرا شده به شناخت فضای معماری برسیم. ساختمان سفارتخانه، یک بنای دیپلماتیک است و در حالی که به نیازهای عملکردی ساختمان پاسخگو است کاملا مفهومی نیز می باشد از این رو معیارهای طراحی معماری برون مرزی شامل شرایطی خاص می باشد مانند :نمایش نقاط مشترک تاریخ، تمدن و فرهنگ یک کشور ، طرحی بر اساس اعتماد و شفافیت و امنیت دو چندان در فضا در راستای نشان دادن حسن نیت و بهبود روابط دو کشور و احترام به معیارهای زیبایی شناسی و بیان تفاهم که اصل دیپلماسی است .

Keywords:

معماری دیپلماتیک , برون مرزی , سفارتخانه , کنسولگری , دیپلماسی