فرود رحیمی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،
فرزانه رحیمی رحیمی زاده - کارشناس ارشد معماری،

کند جلوه طاووس صاحب جمال چه می خواهی از باز برکنده بال بوستان سعدی از ملزومات معماری، استفاده از هنر در آن می باشد. به همین منظور همواره شاهد تلاش معمارها برای آفرینش بنایی زیبا تر هستیم. هنری که خود به واسطه های مختلفی تفسیر، تعبیر و نمایش داده می شود. اختلاف در نمایش هنر از سوی معمار، بعضا سبک هایی را به وجود آورده است. لذا معمولا سبک ها در صدد زیباسازی بنا هستند؛ سبک هایی که چگونگی ارتباط بین معماری و هنر را در قالب افکاری که دیگر معماری را صرفا معماری نمی داند و وجه دیگری از معماری را که چندان خوشایند ارزش های معماری نیست، می پرورانند. اما اینکه زیبایی، به چه صورت می باشد و چگونه می توان آن را در معماری به کار گرفت مباحثه ای در میان سبک ها و معمارها به وجود آورده است. چرا که از اصطلاحات زیبایی و هنری مفاهیم متفاوتی استخراج می شود که همگی در اذهان بشری [که خود کامل نیست]، به منصه بروز می رسد. ارتباط بین معماری، هنر و سبک ها باعث به وجود آمدن معماری ای که زیبنده نیست شده است. چگونگی ارتباط و اختلاط این عوامل باهم، مقصود این پژوهش می باشد که سعی شده است به صورت توصیفی-تبیینی ارایه شود.

معماری، زیبایی، سبک، معمار، اثر هنری، معماری آزاد