کدامین طراحی ما را به نتیجه صحیح ارایه می رساند. رهیافتی به الگوی طراحی معماری برتر

باید دانست که طراح ضرورتا از جزء به کل حرکت نمی کند بلکه اغلب در همان ابتدا برای روشن شدن ذهن خود به جزییات می پردازد. ممکن است از معماری به معمار دیگر طراحی متفاوت باشد یا از پروژه ای به پروژه ای دیگر، هیچ مسیر روشنی را در فرآیند طراحی نشان نمی دهد. طراحی فرآیندی است که در آن مسیله و راه حل به همراه یکدیگر شکل می گیرند. این پژوهش براساس نظریه مبنایی که به هیچ نوع داده خاص، راهبرد پژوهشی، یا علایق نظری مشخص تعهدی ندارد و تنها در پی توسعه مفاهیم است، شکل گرفته و در واقع، ترکیب داده ها در قالب چهارچوب های مفهومی است. که در رفت و برگشت دایم میان داده ها وتحلیل ها ساخته می شود یعنی از جمع آوری نظام مند داده ها به دست می آید. این پژوهش به دنبال آن است که بداند چگونه می توان بین راه حل های گوناگون دست به انتخاب زد و آیا شیوه های مشترکی برای اندیشیدن در روند طراحی معماری وجود دارد و یا آنکه برای بررسی فرایند طراحی باید از چه روشی استفاده شود و غیره بنابرنتایج این پژوهش پس از بررسی دقیق فرایندهای طراحی و مراحل مختلف آن روشن گشت که پاسخ تمامی ابهامات در مرحله نهفتگی و به یک باره روشن شدن ایده اولیه آن در مرحله روشنگری می باشد بنابراین در نهایت پژوهش بر چیستی نهفتگی و روشنگری این مهم نایل آمد که تنها نیروی احساس است که با موجودات خارجی و واقعی در تماس است و ما برا ی شناخت موجودات خارجی، هیچ امکان شناختی نداریم جز ازطریق تاثرات حسی که نمودهای حسی اشیای خارجی هستند اما خود اشیای خارجی از دسترس شناخت ما خارج هستند، اما اندیشیدن سرانجام و درنتیجه نزد ما، به حسگانی مربوط می شود. همه تصورهای ما در واقع از راه فهم بگونه ای برون آخته، مربوط می شوند و چون پدیدارها چیزی جز تصورها نیستند، از این نظر فهم پدیدارها را به یک سهش حسی مربوط می سازد.

Keywords:

فرایند طراحی , نظریه مبنایی , ماهیت , فهم , پدیدار