امیر حامدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی نقشه برداری دانشگاه تبریز
فرشید فرنوداحمدی - دانشیار گروه نقشه برداری دانشگاه تبریز

امروزه فتوگرامتری در زندگی روزمره انسان کاربرد های زیادی پیدا کرده است که از جمله از این کاربرد ها می توان به اندازه گیری ابعاد یا مختصات اجسام مختلف از روی مدل سه بعدی ایجاد شده آن ها برای تولید انواع محصولات با دقت زیاد ، آنالیز میزان تغییرات شکل بدن انسان در یک بازه زمانی مشخص از روی مدل سه بعدی آن ، آنالیز حرکت های مختلف بدن انسان برای دستور گیری در اجرای بازی های رایانه ای و...اشاره کرد. در این مقاله به بررسی و مقایسه دو روش از فتوگرامتری برد کوتاه برای ایجاد مدل سه بعدی از دیدگاه دقت هندسی ، هزینه تولید ، سرعت کار و... پرداخته شده است که مدل سه بعدی در روش اول یا همان روش فتوگرامتری کلاسیک با تهیه عکس های مناسب از شی مورد نظر و با استفاده از دوربین Canon SX30IS ایجاد شده است و در روش دوم با بهره گیری از تکنیک نور ساخت یافته مبتنی بر پرتو مادون قرمز و استفاده از دستگاه Microsoft Kinect و نرم افزار های مرتبط تشکیل شده است.مدل سازی سه نوع مختلف از اجسام شامل صورت انسان ، مجسمه و شکل هندسی با استفاده از هرکدام از روش ها انجام گرفته است که نتایج بررسی ها نشان می دهد، هنگامی که جسم منتخب برای ایجاد مدل سه بعدی کاملا ثابت باشد از دیدگاه دقت دو روش تفاوت معنی داری با یکدیگر نخواهند داشت ولی هنگامی که جسم منتخب دارای تکان های جزیی باشد دقت روش نور ساخت یافته مبتنی بر پرتو مادون قرمز بهتر از روش فتوگرامتری کلاسیک خواهد شد، اما از دیدگاه سرعت در شرایط مختلف عملکرد روش نور ساخت یافته مبتنی بر پرتو مادون قرمز بهتر از روش فتو گرامتری کلاسیک خواهد بود.

فتوگرامتری ، نور ساخت یافته ، مادون قرمز ، مدل سازی سه بعدی، اندازه گیری دقیق