علی حمزه لوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری،
محسن تابان - دکترای معماری و استادیار دانشکده معماری و شهر سازی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول

اوتیسم بیماری است که روند ابتلا به ان به قدری سرعت پیدا کرده که آن را بیماری قرن 21 می دانند. درایران طی یک مطالعاتی از هر 150کودک یک نفر درگیر این بیماری است.حساسیت این کودکان به محیطی که در آن قرار دارند اهمیت پرداختن به این موضوع را دو چندان می کند.در طراحی برای مراکز اوتیسم پس از شناخت ویژگی های مبتلایان و همچنین رونشناسی محیط طراحی، به راهکارهایی عملی و کلی برای کاهش استرس در وهله اول و نیز تامین نیاز های کودکان دست پیدا می کنیم.این راهکار ها می توانند دیاگرام های فضایی باشند که نحوه چینش کلاسها را مشخص می کنند، و یا جانمایی صحیح لکه گذاری های پلان را پیشنهاد کند در این مقاله با مطالعه 12 پلان از مراکز منتخب ،راهکارهای بهینه فضایی دسته بندی شده است تا طراح ،بنا به شرایط محیطی و یا جغرافیایی بتواند از آنها بهره ببرد.

اوتیسم فضا معماری الگو سازماندهی