ریحانه نیک روش - دانشجوی دکتری تخصصی، گروه معماری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
منصوره طاهباز - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

میزان بالای فعالیت های بصری در فضاهای آموزشی، لزوم توجه به نور روز و نیز آسایش حرارتی را برای طراحان حایز اهمیت می نماید. چه بسا، علاوه بر این که کلاس هایی با نور روز مطلوب، میزان سلامت روحی و عملکرد آموزشی دانش آموزان را ارتقا می دهد، باعث کاهش مصرف انرژی های فسیلی و درنتیجه آن کاهش پدیده گرم شدن زمین نیز می گردد. از سوی دیگر، باتوجه به قرارگیری اصفهان در منطقه گرم و خشک و نیز تعداد زیاد ساعات آفتابی در آن، اهمیت توجه به آسایش گرمایی دانش آموزان در کلاس از طریق ایجاد سایه دوچندان می شود. بر این اساس در پژوهش حاضر، به ارزیابی عملکرد مدارس موجود در اصفهان در جهت ایجاد آسایش حرارتی و بصری در کلاس های درس پرداخته می شود. در ادامه پژوهش این سوالات مطرح می شود که میزان برخورداری حیاط مدارس اصفهان از سایه و آفتاب در مواقع نیاز به سایه و آفتاب چگونه است و نحوه نورپردازی طبیعی و کنترل خیرگی در کلاس درس مدارس اصفهان چگونه است بنابراین پژوهش حاضر با استفاده از آمار هواشناسی و روش توصیفی- تحلیلی به بررسی مطالعات اقلیمی شهر اصفهان و در نهایت تحلیل عملکرد مدارس این منطقه می پردازد. بر مبنای نتایج تحقیق با توجه به این که غالب کلاس های درس در مدارس اصفهان در جبهه شمالی واقع شده اند و این جبهه مناسب ترین جهت از لحاظ برخورداری مطلوب از تابش نور خورشید می باشد، می توان گفت آسایش بصری و حرارتی در این مدارس به خوبی مورد توجه طراحان بوده است. در مواردی نیز با توجه به قرارگیری کلاس ها در جبهه جنوبی، مشاهده شد که میزان خیرگی موجود در تخته و میز دانش آموزان می تواند با تعبیه سایه بان هایی مناسب گردد. همچنین در زمینه حیاط و بخشی از نمای جنوبی نیز کاربرد درختان خزان پذیر و روا ق ها و سایه بان های افقی متحرک بر نما پیشنهاد می شود.

آسایش گرمایی، آسایش بصری، مدرسه، اصفهان، نقاب سایه