ارزیابی معیارهای مکانی-رفاهی جهت آماده سازی محلات شهری برای سالمندان با استفاده از رویکرد پایداری

محله از ارکان اصلی کالبد شهری بوده و تعادل زندگی اجتماعی شهرها بستگی به حفظ محله ها دارد. هویت بخشی و مشارکت اجتماعی محله ای به عنوان یکی از زیرساخت های ساختار-کالبدی اهمیت دارد. ادامه حیات شهری دلیل بر اهمیت محله در تکامل اجتماعی-روانی شهرنشینان است. فضاهای عمومی محلات شهری عرصه ای برای برقراری تعاملات اجتماعی و مراودات شهروندی است، نقش اساسی در امکان انجام یا عدم انجام فعالیت های شهروندان، خاصه اقشار آسیب پذیر اجتماعی، مانند سالمندان دارند. این امر ازآن جهت اهمیت دارد که نمی توان بدون حضور فراگیر تمام اقشار اجتماعی انتظار تناسب و تعادل حضور اقشار اجتماعی به خصوص سالمندان را داشت. ازاین رو هدف اصلی این پژوهش آماده سازی محلات شهری پایدار با توجه بر دو بعد مکانی-رفاهی برای سالمندان می باشد . روش انجام تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. و از طریق طراحی نموداری برای ارزیابی معیارهای موثر بر حضور سالمندان در محلات شهری و توزیع آن میان جامعه شناسان سالمندان، مسیولان و مهندسین ذیل ربط به امتیازدهی به معیارها، زیرمعیارها و گزینه ها پرداخته شده است، این نتیجه حاصل گردیده است که توجه به نیازهای معنوی سالمندان ازجمله حفظ منزلت اجتماعی آنان، وجود فضاهای سبز برای برقراری تعاملات اجتماعی و حضور که از مشخصه های بعد رفاهی(اجتماعی) می باشد بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده است ولیکن سایر نیازهای این قشر سالمندان در محلات شهری که در برگیرنده نیازهای مکانی (کالبدی) می باشد متناسب با شرایط آنان نمی باشد. لازم به ذکر است طراحان و برنامه ریزان شهری نیز نقش مهمی در ایجاد فضاهای شهری مطلوب برای سالمندان را ایفا می کند

Keywords:

محلات شهری , پایداری , سالمندان , مکانی , رفاهی