بررسی اثر پودر لاستیک در رفتار بتن خود تراکم با استفاده از مصالح بومی شهرستان ایرانشهر

امروزه با توجه به گسترش جمعیت و استفاده بیشتر از وسایل نقلیه، حجم وسیعی از لاستیک های فرسوده از گردونه ی مصرف خارج می شوند که دفن آنها یکی از مهمترین و جدی ترین مسایل زیست محیطی می باشد. با توجه به حجم بالای این لاستیک ها دفن آنها در فضای محدود امکان پذیر نمی باشد که خود باعث انباشته شدن این لاستیک ها در فضای رو باز شده است. یکی از راهکارهای مطرح برای حل این مشکل استفاده از لاستیک های فرسوده در بتن می باشد. در این تحقیق بررسی آزمایشگاهی اثر پودر لاستیک در رفتار بتن خود تراکم با استفاده از مصالح بومی شهرستان ایرانشهر انجام شده است، بدین منظور تعدادی نمونه ی بتن خودتراکم (SCC) با درصدهای مختلف 5، 10 و 15 درصد پودر لاستیک و همچنین درصدهای مختلف 5، 10 و 15 درصد میکروسیلیس در سن 7، 28 و 56 روز ساخته شدند. پس از آن نمونه ها مورد شکست قرار گرفتند و نتایج مقاومتی آنها مورد مقایسه قرار گرفت، در نهایت نتایج این تحقیقات نشان می دهد با افزایش مقدار درصد پودر لاستیک در بتن خود تراکم به همان نسبت و با توجه به نمونه شاهد مقاومت نمونه ها کاهش می یابد. در این تحقیق از پودر لاستیک به ابعاد ریزتر از 0.25 میلیمتر به عنوان جایگزین بخشی از ماسه مصرفی در بتن و همچنین فوق روان کننده (سوپر ویسکوز 1) و پودر میکروسیلیس به نسبت 10،5 و15 درصد به عنوان جایگزین بخشی از سیمان استفاده شده است

Keywords:

بتن خود تراکم , میکروسیلیس , پودر لاستیک , مصالح بومی ایرانشهر , مقاومت فشاری