مریم عبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
غزاله دلیری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
محمد جواد امیری - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران،

آگاه سازی عمومی و افزایش سطح دانش جامعه در رابطه باارزش و اهمیت محیط زیست اولین قدم برای رسیدن به پایداری و ادامه حیات بشر است. پژوهش حاضر باهدف سنجش میزان سطح آگاهی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره اول در منطقه شش شهر تهران، در رابطه با مسایل زیست محیطی انجام گرفته است. در این پژوهش فرض بر این است که میزان آگاهی محیط زیستی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول در پایه نهم بیشتر از پایه هفتم است. تحقیق صورت گرفته از نوع کاربردی و با استفاده از ابزار پرسشنامه مشتمل بر 18 پرسش با پاسخ های به طور عمده بسته می باشد. برای تعیین روایی پرسشنامه ازنظر اساتید و کارشناسان آموزش استفاده گردید و پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کران باخ 81% به دست آمد. بدین ترتیب تعداد 66 دانش آموز موردنیاز سنجی قرار گرفتند. داده ها از طریق نرم افزار Spss و Excel تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که میزان سطح آگاهی دانش آموزان پایه نهم و هفتم مقطع متوسطه دوره اول متفاوت نیست و مشخص گردید که با افزایش سن نه تنها میزان آگاهی دانش آموزان بیشتر نیست بلکه از حساسیت کمتری نسبت به مسایل زیست محیطی برخوردارند. همچنین دانش آموزان در مورد موضوعات پسماند، صدا و تنوع زیستی آگاهی نسبتا خوبی دارند اما در مورد مسایل مربوط به هوا، آب وخاک اطلاعات چندانی ندارند. با توجه به تجزیه وتحلیل های صورت گرفته اطلاع رسانی در مورد مناطق تالابی در اولویت اول الگوی آموزشی قرار گرفت. درمجموع یافته ها، با توجه به پایین بودن سطح آگاهی پاسخ دهندگان، بیانگر لزوم آموزش های زیست محیطی در مدارس و ضعف میزان اطلاع رسانی است.

آگاه سازی عمومی، دانش آموزان مقطع متوسطه، آموزش محیط زیست، اولویت آموزشی