فاطمه شفیع زاده برمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شاهرود
افسانه علی آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و فرهنگ

مرمت بناهای تاریخی شهری که میراثی گرانبها برای نسل های آتی محسوب میشوند امری ضروری ست . اما ایا امر خطیر مرمت تنها به همین مساله خلاصه می شود در پاسخ به این سوال باید گفت که ارزش و اهمیت مرمت برای بافت های فرسوده در جهت به روز نگه داشتن وانطباق با رفتار و فعالیت های اجتماعی شهروندان امری انکار ناپذیر است زیرا موجب حضور مجدد انسان در آن محیط می گردد .از سوی دیگر بناها و بافت های فرسوده بخشی از سیمای شهری را تشکیل می دهند و به صورت مستقیم در منظر شهری تاثیرگزار می باشد .شهرستان دامغان از جمله شهرهایی ست که این بناهای فرسوده در آن به وفور یافت می شود اما متاسفانه به جای مرمت و باز زنده سازی ، به فکر تخریب آن افتاده اند .از جمله این بناها ، بنای موجود در میدان میوه و تره بار می باشد . در این مقاله برآنیم با مطالعه موردی مجموعه میدان میوه وتره بار فعلی دامغان وبررسی فرصت ها وتهدید های سایت به تحلیل نوع برخورد با آن و فواید ومضرات تخریب و مرمت آن بپردازیم در این میان از روش های مطالعات کتابخانه ای و مطالعات میدانی بهره خواهیم جست .

بافت فرسوده ، نوسازی ،بهسازی ،بازسازی