سمیرا طالب الحق - کارشناسی ارشد معماری، هنرآموز معماری، آموزش و پرورش خراسان شمالی،شیروان
مسعود طالب الحق - دانشجوی کارشناسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد،

امروزه درپی گسترش صنعت ساخت وسازدرکشوروبه دنبال زیان های جانی و مالی گسترده که دراثرحوادث طبیعی همچون زلزله ایجاد می شود. افزایش دقت وایمنی در تولید و سپس اجرای سازه های مهندسی آمری ضروری می باشد. ازجمله راهکارهای مناسب می توان دستیابی به ترکیبات جدیدی از مصالح ساختمانی جهت تسهیل پروژه های پیچیده به منظور افزایش ضریب اطمینان و ایمنی ساخت آنها از طریق مکانیزه کردن امور و کاهش دخالت نیروی انسانی اشاره کرد و همچنین به نظرمی رسد که در تقلیل هزینه های مالی پروژه ها موثر واقع می شود. بتن از جمله پرمصرف ترین مصالح ساختمانی دردنیا شناخته می شود. با گسترش استفاده از بتن ویژگی هایی همچون دوام، کیفیت، تراکم و بهینه سازی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می شوند. بتن خود تراکم ( S.C.C) بتنی بسیار سیال، روان و مخلوطی همگن است که بدون نیاز به هیچ لرزاننده ای (ویبره)داخلی یا ویبره بدنه قالب تحت اثر وزن خود متراکم می شود. این ویژگی کمک شایانی به اجرای اعضای ساختمانی یا فشردگی زیاد آرماتور خواهد کرد. بتن خود تراکم در طرح اختلاط و ساختارش تفاوت چندانی با بتن معمولی ندارد. البته موادی برای بهبود خواص آن به جهت نیل به خود تراکم شوندگی به آن افزوده می شود. خواص بتن تازه وبتن سخت شده خود تراکم بستگی زیادی به طرح اختلاط آن دارد. مطالعه و تحقیق پیرامون بتن خود تراکم به جهت رفع نواقص و مشکلات تولید و کاربرد آن و پیشبرد نقاط قوت، در آینده نه چندان دور ضرورتی آشکار و هدفی دست یافتنی است. لذا در این مقاله ضمن معرفی بتن خود تراکم و مزایا و خصوصیات آن واستفاده این نوع بتن در پروژه های شهری و ملی، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

بتن، خودتراکم، پایداری، ساخت وساز، شهر