ترانه ناظران - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری،گروه معماری، واحد نیشابور،دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور،ایران-
جواد اسدپور - عضو هیات علمی تمام وقت گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران-
مهدی کیوانی - عضو حق التدریس گروه معماری، واحد مشهد ، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران-

یکی از مسایل اساسی موثر در ارتقا حضور اجتماعی و نقش آفرینی بانوان در کشورهای در حال توسعه من جمله ایران بحث اعتماد به نفس و خود باوری این قشر اجتماعی است. مطالعات نشان می دهد رابطه موثری میان خصوصیات و ویژگیهای معماری و خصیصه های انسانی از طریق ارتقا مشارکت پویا و فعال کاربران وجود دارد. هدف تحقیق حاضر تبیین کاربردی و ملموس تاثیر عوامل معماری بر ارتقا خودباوری و اعتماد به نفس بانوان از طریق ایجاد بستر مناسب جهت مشارکت پویا و فعال بانوان می باشد. به این منظور این تحقیق از طریق استفاده از داده های ثانویه و کتابخانه ای و با روش تحلیل محتوای آرا و نظرات نظریه پردازان حوزه معماری به دنبال تدوین چارچوبه نظری که بیانگر روابط بین عوامل معماری، مشارکت پویا و فعال و مولفه های خودباوری و اعتماد به نفس می باشد. تحلیل های انجام شده نشان می دهد عوامل معماری نظیر مصالح، تکنولوژی، کارکرد و کالبد بستر مناسب مشارکت پویا را از طریق ارتقا انعطاف پذیری، تنوع، پیچیدگی، تعادل، معنا و تکامل و... را فراهم آورده زمینه ساز شکوفایی عوامل روانشناختی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی شده و از این طریق به ارتقا خودباوری و اعتماد به نفس کاربران و من جمله بانوان را فراهم آورد. نتیجتا چارچوبه نظری تدوین شده بر نقش کلیدی عوامل معماری در ارتقا خودباوری و اعتماد به نفس بانوان تاکید دارد.

خودباوری، اعتماد بنفس، مشارکت پویا و فعال، عوامل معماری، بانوان