سیدسینا سیدجعفری اولیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه شهید باهنر کرمان،
حامد صفاری - استاد بخش مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان

سیستم های مهاربندی همگرا به علت سختی بالا و درنتیجه کنترل تغییر مکان های جانبی سازه به عنوان یکی از سیستمهای پر بازده و اقتصادی مورد استفاده قرار گرفته اند. یکی از مهمترین مشکلات استفاده از بادبندهای همگرا، محدودیت در فضای معماری و بازشوها می باشد. از آنجا که در بسیاری از موارد موقعیت بازشوها به علت نیاز معماری از یک سو و نقص های اجرایی از سوی دیگر باعث لزوم استفاده از بادبندهای X شکل نامتقارن میگردد. در مقاله حاضر رفتار این بادبندها مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا نمونه هایی از مهاربندهای X دو طبقه متقارن توسط نرم افزار OpenSees مدلسازی و شکل پذیری، سختی، مقاومت و مقاومت پس کمانشی آنها محاسبه شده و با تغییر موقعیت گره میانی از مرکز تیر این بادبندها به شکل نامتقارن درآمده اند. بادبند نامتقارن جدید طراحی شده و تحت آنالیز دینامیکی غیرخطی و تحلیل سیکلی قرار گرفته اند و در رابطه با سختی، مقاومت و چرخه هیسترزیس پایدار در مقایسه با بادبندهای متقارن بحث شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بادبندهای نامتقارن افت چشمگیری در سختی و مقاومت نسب به بادبندهای متقارن ندارند بلکه در بعضی موارد نیز با افزایش سختی و مقاومت و کاهش تغییر مکان های نسبی سازه همراه است.

سیستم مهاربندی همگرای ، بادبند X دوطبقه نامتقارن ، آنالیز دینامیکی غیرخطی، تحلیل سیکلی، تغییرمکان نسبی