تاثیر ژیوسنتتیک در کاهش شیارشدگی مسیر چرخ های وسایل نقلیه در بتن آسفالتی(مطالعات آزمایشگاهی)

یکی از مهمترین انواع خرابی های روسازیهای انعطاف پذیر، تغییرشکلهای دایم (ماندگار) می باشد که به اسم شیارشدگی شناخته میشوند. شیارشدگی، فرورفتگی های طولی ای هستند که در مسیرعبور چرخ وسایل نقلیه ایجاد میشوند. شیارشدگی دراصل ازتغییرشکل برشی تکراری دراثراعمال بارهای ترافیکی به وجود می آید. در این پژوهش به بررسی تاثیر ژیوسنتتیک در کاهش شیارشدگی مسیر چرخ های وسایل نقلیه در بتن آسفالتی پرداخته شده است. برای این کار ضمن کاربرد ژیوکامپوزیت در نمونه های تهیه شده آزمایشگاهی به مقدار نقش ژیوکامپوزیت در کاهش رشد خرابی در روکش آسفالتی با استفاده از رویکرد ساده ای از مکانیک خرابی پرداخته شده است. پس از گردآوری اطلاعات مربوط به ژیوسنتتیک ها، روکش های آسفالتی، انواع و نحوه ایجاد و رشد شیارشدگی مسیر چرخ های وسایل نقلیه، آزمایش های لازم بر روی نمونه های مسلح شده و نشده در آزمایشگاه به وسیله دستگاه ویل تراک انجام و میزان تاثیر ژیوکامپوزیت در کاهش شیارشدگی مسیر چرخ های وسایل نقلیه در روکش آسفالت مشخص شد. نتایج نشان دادند که استفاده از ژیوکامپوزیت در بین لایه های بتن آسفالتی باعث جبران ضعف کششی لایه های روسازی گردیده و موجب بهبود میزان عمق شیارشدگی مسیر چرخ های وسایل نقلیه تا 22% شده است.

Keywords:

شیارشدگی , اثر چرخ , عمق شیار , آزمایش ویل تراک