بررسی تجربی تاثیر استفاده از مواد پلی اتیلنی بازیافتی بر مقاومت خمشی و شکل پذیری رویه بتن غلتکی پد هلی کوپتر

هلی پورت محوطه ی تجهیز شده ای است که جهت فرود و برخاست هلی کوپتر ها طراحی و مورداستفاده قرار می گیرد. محدوده ای که عمدتا جهت فرود و برخاست هلی کوپتر مورداستفاده قرار می گیرد به عنوان سکوی فرود (Helipad) نامیده می شود. در این تحقیق امکان استفاده از نوعی روسازی اصلاح شده جهت رویه پد هلی کوپتر و برخی از ویژگی های مکانیکی آن موردبررسی قرار گرفته است. در حال حاضر روسازی بتنی متداول برای این سکوها، روسازی غیرمسلح عادی است (PCC) ولی با توجه به بار وزن و نشست وبرخاست هلی کوپترها، این روسازی مقاومت خمشی و شکل پذیری نسبتا کمی دارد. روسازی بتن غلتکی (RCCP) نوعی روسازی غیرمسلح است که روش اجرای آسان و سرعت اجرای بالایی دارد. در این پژوهش ضایعات پلی اتیلنی جایگزین بخشی از سنگ دانه های روسازی بتن غلتکی برای رویه پد هلی کوپتر شده، تغییرات مقاومت خمشی و جذب انرژی طرح اختلاط جدید با استفاده از آیین نامه های مربوط به روسازی بتن غلتکی و رویه پد هلی کوپتر بررسی شده است. نتایج آزمایش ها نشان داد است که استفاده از این ضایعات ضمن کاهش وزن، سبب افزایش شکل پذیری و جذب انرژی رویه پد هلی کوپتر می شود.

Keywords:

مقاومت خمشی , روسازی بتن غلتکی , رویه پد هلی کوپتر , پلی اتیلن بازیافتی