علیرضا بیرانوند - دانشجوی دکتری عمران گرایش خاک و پی ، دانشکده فنی مهندسی ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک ،عضو هیت علمی دانشکده فنی و حرفه ای خرم آباد
سید حمید لاجوردی - استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
سید محمد میر حسینی هزاوه - استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

تسلیح خاک جهت بهبود مقاومت برشی و کششی آن دارای پیشینه طولانی است. تسلیح خاک به عنوان یک روش برای بهبود ویژگی های مهندسی خاک تعریف شده است. تسلیح خاک به روش نوین توسط هنری ویدال درفرانسه در سال 1960 مطرح شد و توسعه پیدا کرد. در سال های اخیر کاربرد ژیوسنتتیک ها برای مسلح کردن سازه های خاکی رو به افزایش است.با توجه به افزایش کاربرد ژیوسنتتیک ها بررسی پایداری سازه های خاکی مسلح شده با ژیوسنتتیک و تحلیل آنها به منظور پایداری داخلی و پایداری خارجی آنها لازم است. استفاده از خاک مسلح شده با ژیوگرید از نظر اقتصادی و اجرایی بر دیگر روش های پایداری سازه های خاکی برتری دارد. در این تحقیق پارامتر های اندرکنش خاک – ژیوگرید در حالت بیرون کشش مورد مطالعه قرار گرفت و برای بررسی تاثیر مقاومت کششی ژیوگرید در اندرکنش خاک-ژیوگرید از آزمایش بیرون کشش در مقیاس بزرگ از پنج نوع ژیوگرید با مقاومت کششی مختلف استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان دادکه در صورتیکه فشار عمودی وارد بر نمونه صفر باشد همه ژیوگرید ها به صورت بیرون کشش خارج می شوند و دوچار گسیختگی نمی گرددند. فشار قایم تاثیر زیادی بر افزایش مقاومت بیرون کشش دارد و هرچه مقاومت کششی ژیوگرید بیشتر باشد نیروی قایم بیشتری لازم است بر سطح نمونه موجود در جعبه بیرون کشش اعمال گردد تا مقاومت بیرون کشش آن به طور کامل فعال شود.نتایج نشان داد که تراکم خاک موجب افزایش نیروی بیرون کشش می شود.

سازه های خاکی، بیرون کشش، مقاومت کششی، اندرکنش، خاک، ژیوگرید