ایوب مصفایی - کارشناس ارشد راه و ترابری ، واحد زنجان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، زنجان ، ایران
بیژن پرکاری - کارشناس ارشد راه و ترابری ، واحد زنجان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، زنجان ، ایران

اجزاء مختلف یک پروژه راهسازی به چهار دسته کلی بستر راه ها، پل ها، تونلها و شیبهای طبیعی و مصنوعی تقسیم بندی می شوند. کم توجهی و عدم مطالعه و شناسایی اولیه هر یک از اجزاء بعضا می تواند مشکلات قابل توجه و به تبع آن بالا رفتن هزینه های ساخت و نگهداری در مراحل اجرا و بهره برداری را به دنبال داشته باشد. شناسایی های ژیوفیزیکی به همراه مطالعات پایه مانند زمین شناسی مهندسی و ژیوتکنیک می تواند نقش مهمی در کاهش هزینه ها و جلوگیری از بروز مشکلات در یک پروژه گردد. از مزایای روش های ژیوفیزیکی می توان به سهولت برداشت دادها، زمان سریع تر دستیابی به نتایج، ارزانتر بودن، ارایه دید وسیع تر از منطقه مورد مطالعه، غیر مخرب بودن و همچنین تعیین برخی ویژگیها و پارامترهای مورد نیاز خاک و دیگر مصالح زمین شناسی بصورت برجا که تنها با این روش امکان پذیر است، اشاره نمود. تجهیزات ژیوفیزیکی را در زیر پلها و شریانهای حیاتی، در مناطق جنگلی، مناطق آلوده، مناطق شهری، مناطق با شیب خیلی زیاد، مناطق باتلاقی، بر روی سنگ، سطح راهها و جاده ها و سایر مناطقی که به راحتی امکان استقرار دکل حفاری و انجام آزمایشهایی مانند نفوذ مخروط (CPT) وجود ندارد، می توان استفاده نمود. روش های لرزه ای یکی از مهم ترین و پرکاربردترین روشهای مطالعات ژیوفیزیکی در مهندسی راه می باشند. که در این پژوهش به مطالعه و بررسی آن پرداخته شده است.

ژیوفیزیک، راهسازی، لرزه نگاری، انکساری، انعکاسی، توموگرافی