مجید رنجبران - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،
جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار گروه معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، ایران،

در جهان معاصر آموزش و پرورش کودکان با دگرگونی ها و تحولات بنیادینی روبرو شده است. و ما برای بازیافتن جایگاه ویژه ی خود در جامعه ی در حال تحول امروز، راه دشواری در پیش داریم. زیرا هیچگونه درایت و تعمق آگاهانه ای نسبت به ملزومات یک فضای آموزشی سازنده به خدمت گرفته نشده است. و از طرفی تاثیر طبیعت که اولین مدرسه انسان بوده و نقش معماری سبز در یادگیری، احساس اتصال با دنیای بیرون و حس مسیولیت در قبال محیط زیست نادیده گرفته شده است. امروزه در بسیاری از نقاط جهان شکل گیری محیط های آموزشی در فضایی بدون مرز و همگون با طبیعت، در جهت تغییر مدارس سنتی و حرکت بسمت آرمان های آموزش و پرورش نوین و اهمیت دادن به موضوع یادگیری موثرتر و لذت بخش تر در محیط مدرسه برای دانش آموزان در دستور کار قرار گرفته است، در حالی که ما همواره به تکرار مدل های موجود متمایل بوده ایم. اهمیت موضوع بخاطر تاثیر ساختمان در کیفیت تعلیم و تربیت، تاثیر بصری و محیطی در سیمای شهر و در نهایت به عنوان ابزاری کارآمد برای پرورش افراد، که در آینده باعث رشد و ترقی جامعه می شوند حایز اهمیت می باشد. هدف ما ارایه اصولی جهت طراحی نوین و طبیعت گرا است که ضمن توجه به مساله ی مدرسه سازی و رفع بحران هویت معماری مدارس در فرایند تعلیم و تربیت ایفای نقش کند. این مقاله پس از بیان ضرورت ارتباط با طبیعت در دنیای امروز، به دنبال راهی برای پر کردن خلا موجود از طریق معماری، با اشاره به گذشته معماری مدارس و طرح باغ مدرسه، حضور باغ را به عنوان بخشی از طبیعت در کالبد آموزشی معاصر مورد تاکید قرار می دهد. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی – تحلیلی معیارها و اصول طراحی مدارس ابتدایی را مورد نقد و بررسی قرار داده است.

باغ مدرسه، کودک، طبیعت، فضاهای یادگیری