رکسانا رخشنده - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش سازه دانشگاه رازی کرمانشاه
حمیدرضا اشرفی - استادیار دانشکده فنی و مهندسی،دانشگاه رازی کرمانشاه،

خرابی پیشرونده، خرابی تمام و یا قسمت عمده ای از یک سازه است که با گسیختگی موضعی بخشی از سازه شروع شده و می تواند پایداری کل سازه را تهدید کند.در تعریفی جامع تر، خرابی پیشرونده یک فرآیند زنجیره وار از انهدام می باشد که در نتیجه از دست رفتن یک یا تعدادی از اجزای باربر آغاز و سپس گسترش می یابد. ستون های فولادی بتن پر (CFT)، با توجه به مزایای فولاد و بتن، به عنوان مثال مقاومت بالا، شکل پذیری بالا و استهلاک انرژی بالا، به طور گسترده در بسیاری از سازه های مدرن مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله، با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی به ارزیابی پتانسیل خرابی پیشرونده در سازه های فولادی دارای ستون های فولادی بتن پر با سیستم قاب خمشی متوسط، به منظور آگاهی از تاثیرات استفاده از این ستون ها در سازه و تاثیر موقعیت ستون های حذفی در رفتار سازه و همچنین به مقایسه رفتار سازه های مذکور با سازه های فولادی دارای ستون فولادی در برابر خرابی پیشرونده پرداخته شده است. تاثیر تعداد طبقات در میزان استقامت سازه های مورد بررسی در برابر خرابی پیشرونده نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که بیشترین پتانسیل خرابی پیشرونده در سازه های مورد تحقیق به ترتیب از آن ستون های گوشه و سپس پیرامونی بوده است این در حالی است که کمترین پتانسیل ایجاد خرابی پیشرونده در این سازه ها متعلق به ستون میانی بوده است. همچنین افزایش تعداد طبقات به علت افزایش درجات نامعینی باعث عملکرد بهتر سازه در برابر خرابی پیشرونده شده است.

خرابی پیشرونده، ستون فولادی بتن پر، تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی، ستون فولادی