ارزیابی جغرافیایی اثرات روستاهای پیراشهری در نحوه توسعه شهری مطالعه موردی شهر مرند

روستاهای پیراشهری هرچند درمسیر توسعه خود به شدت متاثر از رشد و گسترش شهرها و روابط با آنها هستند اما این تاثیر بیشتر به شکل افزایش جمعیت و گسترش کالبدی سکونتگاه های روستایی پیرامون شهرها تجلی می-یابد وکمتر نشانی از توسعه یا توسعه پایدار روستایی را با خود دارند. روستاهای پیراشهری شهر مرند نیز اغلب گرفتار چالشهای متعدد ازقبیل آلودگی های زیست محیطی، بهره برداری بی رویه و غیراصولی از منابع، تغییر ساختار اقتصادی از اقتصاد متکی به تولید به سمت اقتصاد معیشتی، مصرف گرا و وابسته، تضعیف آداب و رسوم فرهنگی روستا و اضمحلال سنتهای دیرپای همیاری و مشارکت روستایی هستند، که مسیر دستیابی به توسعه پایدار سکونتگاه های روستایی را با مشکلات متعددی رو به رو ساخته است. در این مطالعه کوشش شده است تا با روش شناختی-تبیینی و با تعمیق اسنادی از دیدگاهها، مباحث و نظریه های برنامه ریزی توسعه فضایی، الگویی برای توسعه یکپارچه شهر مرند و پیرامون آن بر مبنای قابلیت های توسعه، تولید، گردشگری و رشد فیزیکی متناسب مناطق پیراشهری ارایه داده شود. چارچوب این الگو بر مبنای التزام به پشتوانه های نظری رویکرد توسعه یکپارچه و توازن و یکپارچگی در توسعه شهر و پیرامون استوار است. شالوده چنین الگویی به پایش تغییرات اجتماعی، اقتصادی و کالبدی شهر و سکونتگاههای پیرامون شهر، شناخت علل گرایش و کشش به شهر در مناطق روستایی پیراشهری و ظرفیت های گردشگری محرک کشش شهر در مناطق پیراشهری تاکید دارد که در چارچوب سازمان فضایی یکپارچه و انعطاف پذیر، به منظور حفظ هویت کالبدی و عملکردی پیرامون و ترکیب فیزیکی منسجم شهر تبلور یابد.

Keywords:

جغرافیا , توسعه شهری , مرند , توسعه روستایی , روستاهای پیراشهری