بررسی عملکرد لرزه ای گود عمیق تسلیح شده با انکراژ تحت تاثیر تغییر تراز آب زیرزمینی

گودبرداری و آزادسازی ترانشه یکی از مواردی است که باعث از بین رفتن و برهم خوردن تعادل تنش ها در خاک می گردد و می تواند تهدیدی جدی برای پایداری گود بشمار رود، که در نتیجه آن تغییرمکان های بسیار بزرگ و دور از انتظار در دیواره گود صورت می پذیرد. عوامل مختلفی در ناپایداری دیواره گود موثر هستند که، مهمترین عوامل تشدید نیروهای محرک زلزله و وجود آب زیرزمینی و وجود همزمان این دو عامل می باشند. در ابتدا دیواره گود بدون هیچ سازه نگهبانی مورد تحلیل قرار گرفت که نتایج بیانگر آن است که دیواره در حالت استاتیکی تا حداکثر 6 متر پایدار است. سپس ترازهای مختلف آب شامل 20-، 16-، 12-، 8-، 4- متر و وجود آب تا سطح زمین همراه با سه زلزله شامل زلزله 3.6 ریشتری تالش، 5.1 ریشتری بندر خمین هرمزگان و 6.6 ریشتری آوج بررسی شد. نتایج نشان می دهند که با بالا آمدن سطح آب به علت کاهش اصطکاک بین خاک و انکرها، ضریب اطمینان کاهش و تغییر شکل های بزرگتری نسبت به عدم وجود آب و حالت استاتیکی بوجود می آید. همچنین بالا آمدن آب موجب افزایش فشار محرک می شود. عامل دیگر افزایش جابجایی ها کاهش سرعت موج برشی خاک می باشد که مجموعه این عوامل موجب کاهش ایمنی یا گسیختگی کامل دیواره گود می شوند

Keywords:

گودبرداری عمیق , بار لرزه ای , سطح آب زیرزمینی , انکراژ , زلزله