مریم مرادی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات همدان
سید مجید مفید شمیرانی - استادیار گروه معماری و شهر سازی، دانشگاه علم و صنعت

اکوتک سبکی نو ظهور از معماری در دنیای معاصر می باشد که بر خلاف نظر بسیاری از صاحب نظران محیط زیست،با نگرش مثبت به تکنولوژی آنرا در جهت حفظ محیط زیست اطراف و استفاده بهینه از انرژی به خدمت گرفته است. در معماری اکوتک ، تکنولوژی در مقابل طبیعت قرار ندارد بلکه در کنار و به موازات طبیعت برای بهره برداری هر چه بیشتر ازامکانات محیطی و تامین آسایش انسان و پایداری بنا جای دارد. معماران این سبک برای بازنمایی گویاتر اندیشه های خود،همواره در کنار نقشه ها ، مقطعی از بنا را ارایه می کنند که در آن نحوه بکارگیری عناصری جهت همسازی بیشتر با محیط به کمک تجهیزاتی همچون بازشو های هوشمند وکانالهای تهویه هوا ، سلولهای خورشیدی ، گلخانه ها ، جداره های هوشمند وتبادل کننده های حرارتی به نمایش در می آید.معماران اکوتک جداره های بنا را به مثابه پوست دوم انسان در نظر می گیرند و معتقدند این پوسته باید به گونه ای هوشمند طراحی گردد که همچون لایه های پوست بدن در مقابل تغییرات رطوبتی و حرارتی عکس العمل نشان دهد.با بکارگیری تدابیر اندیشمندانه معماران بزرگ، هر روز گامی فراتر در جهت دستیابی به ساختمانهای پایدارو سازگار با محیط برداشته می شود. این تحقیق به دنبال یافتن فرصت هایی برای معرفی و استفاده از مولفه های اکو تکنولوژی است. از این رو تحقیق از نوع کاربردی می باشد. روش گردآوری اطلاعات، به صورت مطالعات کتابخانه ای است که به بررسی معماری اکوتک به عنوان یکی از شاخه های معماری پایدار، در قالب طراحی هتل می پردازد با این نگرش که ساختمان جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی است

گردشگر ، هتل ، انرژی ، انرژیهای پایدار ، اکوتک