مهسا بهرامیان - کارشناس ارشد معماری

محیط های دانشگاهی علاوه بر رعایت ملاحظات عملکردی برای داشتن محیطی فعال و پویا نیازمند تعاملات اجتماعی می باشد. با توجه به افزایش تعداد دانشجویان و جایگاه دانشگاه به عنوان یک قرارگاه رفتاری تاثیر گذار بر سطح علم و فرهنگ جامعه، نیاز به وجود فضاهایی جهت بالا بردن سطح تعاملات اجتماعی به دلیل فقر فضاهایی با این ویژگی ضروری است. این نوشتار در پی یافتن عوامل تاثیرگذار بر مراودات اجتماعی دانشجویان هنر و معماری به دلیل اهمیت و جایگاه فعالیت های گروهی این رشته ها می باشد. هدف از این پژوهش ارایه راهکار های طراحی فضا مبتنی بر افزایش تعاملات و در پی آن ایجاد حس تعلق خاطر در دانشجویان است. در این راستا شناخت فضاهای آموزشی و منعطف کردن آن در جهت ایجاد زمینه مراودات به تقویت سطح کیفیت ارتباطات در این فضا ها منجر خواهد شد. در پژوهش حاضر با روش مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک موجود در وهله اول به بررسی چهارچوب نظری در خصوص تعاملات اجتماعی و فضاهای دانشگاهی پرداخته شد و در نهایت با روش میدانی- ابزارهای پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده از دانشجویان مقاطع مختلف دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در جهت یافتن مولفه های موثر و نوع عملکرد آن ها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. در پایان می توان اذعان داشت برای داشتن محیطی که زمینه ساز برقراری ارتباط و تعامل بین افراد باشد میبایست با تغییر شکل فضا از طریق فاکتورهای تاثیر گذار، محیطی فعال و سرزنده را فراهم نمود که زمینه ساز ارتقاء سطح تعاملات اجتماعی در میان استفاده کنندگان از فضای معماری باشد. در این پژوهش با توزیع پرسشنامه در میان دانشجویان رشته معماری به بررسی اولویت های عوامل تاثیر گذار بر ارتقاء سطح تعاملات اجتماعی کاربران در فضای دانشگاه پرداخته شد.

تعامل اجتماعی، فضا، معماری، فضای سبز، مبلمان