مدیریت آب های سطحی شهر تبریز با تولید آسفالت و بتن متخلخل از نخاله های ساختمانی و مکانی یابی محل دفع آنها

امروزه با افزایش جمعیت شهرنشین نیاز به گسترش شهر ها بیش از پیش مورد نیاز است که با توجه به آن نیاز به افزایش محل های عبور و مرور برای عابرین پیاده و خودروها همواره مورد توجه در امر شهرسازی می باشد. با توجه به قرارگیری شهر تبریز در اقلیم سرد کوهستانی که دارای بارش برف و باران سالیانه زیادی میباشد معمولا در سطح شهر با مشکل رواناب و آب های مزاحم سطحی در پیاده روها،خیابان ها،زیرگذرها مواجه هستیم که اقدامات پیشگیری کننده زیاد جوابگوی این مسیله نمیباشد. از سوی دیگر یکی از عمده ترین آلاینده های محیط زیست که جزء لاینفک زندگی انسان محسوب میشوند، مواد زاید ساختمانی است. عدم استفاده مجدد از نخاله های ساختمانی نه تنها دور ریختن منابع قابل استهسال است، بلکه هدر دادن سرمایه های ملی محسوب میشود. در این مطالعه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شهر تبریز مکانی یابی مناسبی برای ایجاد کارگاه های مدیریت پسماند های ساختمانی انجام شده و در ادامه با استفاده از این مدیریت اقدام به تولید آسفالت و بتن متخلخل با استفاده از نخاله های ساختمانی گردیده است که میتوان با بهره گیری از این 2 محصول بازیافت شده در کوتاه مدت و بلند مدت در گذرگاه های پیاده و سواری شهر تبریز به میزان قابل توجهی مشکل روانابی و آب های سطحی را با جذب و زهکشی سریع مرتفع نمود. در ادامه مطالعه با بررسی مصالح تولید شده از نخاله ها از جمله آسفالت متخلخل،بتن،سنگ فرش متخلخل مضایای آنها مورد بحث قرار گرفته و طرح جایگزینی آنها با مصالح مشابه معمولی غیر متخلخل در شهر تبریز بمنظور افزایش بازدهی زهکشی سریع آبها ارایه گردیده است.

Keywords:

رواناب , آب های سطحی , آسفالت متخلخل , بتن متخلخل , نخاله های ساختمانی , پسماند