بررسی تاثیر استفاده از دوچرخه و مسیرهای سبز در توسعه پایدار شهری مطالعه موردی: شهر کرمان

در عصر حاضر اهمیت و نقش حمل ونقل پاک در حیات و توسعه شهرها تا حدی است که از آن به عنوان یکی از شاخص های توسعه پایدار یاد می شود. در واقع مسیرهای سبز شهری مانند خطوط ویژه دوچرخه ، پیاده راهها و... نقش بی نظیری را در ایجاد فرصت های تفرجی و عملکری برای فضاهای شهری بازی می کنند، که دنبال رشد جمعیت، پایداری آن ها به یک چالش مدیریتی تبدیل شده است. با توجه به افزایش ترافیک و پیامدهای منفی ناشی از آن در شهرهای ایران از جمله کرمان در دهه های اخیر، گسترش خطوط ویژه دوچرخه به عنوان یکی از انواع مسیرهای سبز، و به تبع آن گسترش حمل و نقل پاک، میتواند به عنوان یکی از راه حلهای مشکلات ترافیکی شهرها مورد توجه قرار گیرد لذا با توجه به اهمیت موضوع، در تحقیق حاضر به بررسی تاثیر میزان آگاهی از مزایای استفاده از دوچرخه و مسیرهای سبز ، در توسعه پایدار شهری پرداخته میشود. روش تحقیق حاضر، پیمایش با ابزار پرسشنامه می باشد. جامعه آماری تحقیق، شهروندان ساکن در شهر کرمان هستند که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و برای آنها پرسشنامه تکمیل گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق از نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به مقدار ضریب همبستگی پیرسون (0.179) ، رابطه آماری معنی داری بین دو متغیر میزان اگاهی از مزایای استفاده از دوچرخه و نگرش به توسعه پایدار وجود دارد. بدین معنا که با افزایش میزان آگاهی از مزایای استفاده از دوچرخه، می تواند نگرش به توسعه پایدار افزایش پیدا کند.

Keywords:

دوچرخه , مسیر سبز , توسعه پایدار , شهر کرمان