بررسی و امکان سنجی تعیین خسارات اقتصادی ناشی از تلفات انسانی در زلزله های ایران

یکی از چالش های برنامه ریزی مدیریت بحران (بخصوص در مناطق شهری) تعیین ارزش سرمایه هایی است که در اثر زلزله ممکن است آسیب ببینند. در این خصوص آنچه بیشتر مورد توجه قرار گرفته، بررسی خسارات اقتصادی ناشی از آسیب دیدگی مستحدثات و عناصر فیزیکی در سکونتگاه ها بوده و کمتر به تبعات اقتصادی ناشی از صدمات و تلفات انسانی پرداخته شده است. با توجه به اهمیت این مقوله، در سال های اخیر برخی از محققین و سازمان های ذینفع (نظیر شرکت های بیمه) در کشورهای مختلف تلاش نموده اند تبعات اقتصادی خسارات ناشی از جنبه های انسانی سوانح را برآورد نمایند. در این راستا، عواملی نظیر میزان اثربخشی افراد در جامعه برای توسعه کشور بررسی شده و اثرات اقتصادی ناشی از فقدان آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد. این امر بخصوص در برنامه ریزی های شهری، می تواند بیانگر اهمیت و ابعاد مختلف مداخلات مرتبط با کاهش ریسک و مدیریت بحران بوده تا بتوان سرمایه گذاری مناسب جهت پیشگیری از اثرات سوانح را تعیین نمود. در این مقاله ضمن بررسی روش های ارزیابی خسارات اقتصادی ناشی از تلفات و مصدومیت های انسانی، تلاش شده است که با مقایسه رویکرد هایی که در این رابطه در کشورهای مختلف ارایه شده، الگویی برای تعیین خسارات اقتصادی ناشی از صدمات و تلفات انسانی زلزله در ایران ارایه نمود.

Keywords:

ارزش گذاری , جان انسان ها , زلزله , مدیریت خطرپذیری , تمایل به پرداخت , درآمد آتی تخفیف یافته