حمید پورمعینی - دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی معماری گرایش معماری منظر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
سعید شفیعی - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

اکولوژی منظر یک مفهوم بین رشته ای جدید است که نظریات و مفاهیم جدیدی در حیطه رشته های طراحی و فضای سبز ارایه می دهد. در دهه های اخیر بهره گیری از اکولوژی به منزله دانش در منظر شهری باعث ایجاد بهبود کیفیت در شرایط زیست محیطی و زیست شهری شده است. پایدارسازی مناظر با تشخیص نوع منظر آغاز و با رعایت اصول و روش های طراحی منظر ادامه می یابد. بنابراین در طراحی و مداخله در گونه های مختلف از مناظر طبیعی، کاربست اصول و معیارهای طراحی منظر پایدار امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. به هر نوع طراحی که اثرات زیست محیطی مخرب را با اقدام خود با فرایندهای زندگی به حداقل می رساند طراحی اکولوژیک می گویند. فعالیت های انسانی در محیط زیست و افزایش غلبه انسان در منظر، باعث تکه تکه شدن محیط های طبیعی شده که به دنبال آن تمرکز بر مفاهیم اکولوژیک از انزوا به اتصال و از حفاظت محوطه به حفاظت شبکه های اکولوژیک تغییر یافته است. طراحی اکولوژیکی با در نظر گرفتن تعامل ساختاری و عملکردی به ایجاد تعادلی پایدار و مناظری زنده و زیست پذیر کمک زیادی می نماید و استفاده از اصول و روش های اکولوژی منظر در طراحی منظر و فضای باز شهری، باعث ارتقا کیفیت محیط شهری می شود؛ بنابراین توجه به اصول طراحی اکولوژیکی در طراحی فضای باز مجتمع های مسکونی بسیار اهمیت دارد.

اکولوژی منظر، طراحی اکولوژیکی، منظر شهری، مجتمع مسکونی