بررسی نقش میانجی مدیریت استعداد در رابطه بین ذهنیت جهانی و مدیریت دانش خارجی با عملکرد سازمانی

اینکه منابع انسانی امروزه مهم ترین عامل رقابتی سازمان ها هستند و نقش به سزایی در موفقیت سازمان ها دارند بسیار مشهود است. دراین بین شناسایی و مدیریت استعدادهای این نیروی انسانی عاملی مهم برای رسیدن به مزیت رقابتی در غالب نیروی انسانی سازمان می باشد. مدیریت استعداد به عنوان چارچوبی برای شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقا و نگهداری افراد مستعد، باهدف بهینه کردن توان سازمان به منظور تحقق نتایج کسب وکار تعریف شده است ذهنیت جهانی یکی از عوامل مهمی است که موجب اتخاذ استراتژی ها در سطح جهانی می شود و مدیریت دانش نیز به نحوی در عملکرد بهتر افراد در درون سازمان تاثیر به سزایی دارد .با توجه به نقش اساسی نیروی انسانی در تمامی ارکان سازمان عملکرد کل سازمان تحت تاثیر نیروی انسانی است ولی برای آنکه این مطلب به سود سازمان بیانجامد سازمان باید تحت تاثیر مدیریت استعدادها قرار گیرد تا بهره وری حاصل شود. ازاین رو ابتدا مطالب مرتبط ذهنیت جهانی و مدیریت دانش آورده شده است. سپس مطالب مربوط به مدیریت استعداد به طور کامل تشریح گردیده و سپس بهره وری نیروی انسانی و فاکتورهای مرتبط با آن آورده شده است در ادامه با ارایه مدل تلفیقی نقش مدیریت استعداد را در ارتقای عملکرد کسب وکارها نمایش داده شده است. با استفاده از نتایج این تحقیق می توان منابع انسانی سازمان را به گونه ای مدیریت کرد که استعدادهای موجود به عملکرد بیشتر و بهتر منجر گردد.

Keywords:

مدیریت استعدادها , ذهنیت جهانی , مدیریت دانش خارجی , عملکرد سازمانی