واکنش جوانه زنی توده های اسپند در پاسخ به تنش شوری و خشکی ناشی از غلظت های مختلف کلرید سدیم و پلی اتیلن گلایکول 6000
Publish place: Iranian Weed Journal
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 581
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANWEED06_055
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397
Abstract:
به منظور بررسی تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی توده های اسپند، دو آزمایش جداگانه در زمستان سال 1392 در آزمایشگاه تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند اجرا گردید. این آزمایشات به صورت طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. تنش شوری دارای 9 سطح شوری با هدایت الکتریکی های (0، 3، 6، 9، 12، 15، 18، 21 و 24 دسی زیمنس بر متر) و تنش خشکی دارای 8 سطح پتانسیل های اسمزی (0 ،0/1-، 0/2-، 0/4-، 0/6-، 0/8-، 1 و 1/2- مگاپاسکال) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری و خشکی، درصد جوانه زنی در هر سه توده اسپند کاهش یافت. طبق براورد مدل لجستیک برازش داده شده، شوری مورد نیاز برای کاهش 50 درصدی حداکثر جوانه زنی بذور اسپند توده مهمویی و بیرجند به ترتیب 23/51 و 20/72 دسی زیمنس بر متر بود در حالی که بذور سربیشه در شوری 16/40 دسی زیمنس بر متر کاهش 50 درصدی جوانه زنی را نشان دادند. همچنین این مدل پتانسیل اسمزی را که برای کاهش 50 درصدی جوانه زنی بذور توده بیرجند، مهمویی و سربیشه مورد نیاز بود به ترتیب 1/19-، 1/07- و 0/90 - مگاپاسکال برآورد کرد. نتایج این تحقیق حاکی از این است که بذور توده سربیشه نسبت به دو توده بیرجند و مهمویی مقاومت کمتری در برابر شوری و خشکی در مرحله جوانه زنی دارد.
Keywords:
Authors
غلامرضا زمانی
دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
مهدیه قبول
کارشناس ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سید وحید اسلامی
دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند