ملک محمد رنجبر - استادیار گروه عمران دانشگاه گیلان
جمشید صبوری - کارشناس ارشد گروه عمران دانشگاه گیلان
محمدرضا رحمتی خواه - کارشناس ارشد گروه عمران دانشگاه گیلان

آسیبهای ناشی از ضربه زدن ساختمانها به یکدیگر در ساختمانهای مجاور هم که فاصله کافی نداشتند تقریبا از ٣٠ سال پیش در بیشتر زلزله های بزرگ گزارش شده اند. این پدیده بیشتر می تواند درمناطق پرجمعیت شهری که فاصله مابین ساختمانها به اندازه ا ی نیست که از ضربه ممانعت کند اتفاق بیفتد.در این مقاله ابتدا برای تعیین تعداد طبقه مناسب دو ساختمان مجاور هم که می تواندحداکثر تاثیر ناشی از ضربه را ایجاد کند ساختمانهای ١ تا١٥ طبقه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند ملاحظه گردید حداکثر تغییر مکان جانبی برای ساختمانهای ١١ طبقه در اثر ضربه زدن ساختمان ٨طبقه مجاور ایجاد شده است. همچنین اثر ضربه دو ساختمان ٨ و ١١ طبقه با سختیهای مختلف و تاثیر آن بر روی کمیت های پاسخ نظیر تغییرمکان جانبی طبقات، نیروهای برشی و لنگر واژگونی مورد بررسی قرار گرفتند با مقایسه نتایج ارتعاش ساختمان ها در حالت بدون ضربه و با ضربه مشاهده گردید که در اثر ضربه برای ساختمانهای کوتاه کاهش پاسخ در کل ارتفاع به جز محل ضربه و برای ساختمانهای بلند افزایش پاسخ در کل ارتفاع ساختمان و بخصوص در طبقات بالای محل ضربه ایجاد شده است.

ضربه – ارتعاش _ تاریخچه زمانی – تغییر مکان نسبی – لنگر واژگونی