بررسی تطبیقی تحصیل حقوق بوسیله اشخاص ثالث در حقوق ایران و انگلیس

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 435

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MEAHBT01_040

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

Abstract:

عقد به عنوان موجودی انتزاعی محصو ل مشتر ک اراده دو، یا چند طرف است؛ بر همین اساس آثار و نتایج آن هم اصولا متوجه طرفین آنمی با شد وله یا علیه بیگانگان که اراده ی آنها در شکل این موجود اعتباری نقشی نداشته است بلا اثر است و این همان اصل نسبی یاخصوصی بودن اثر قرارداد می باشد. اصل نسبی بودن اثر قرارداد متفاوت از اصل قابل استناد بودن قرارداد در برابر اشخاص ثالث است: هر قراردادی با انعقاد وضععیت حقوقی جدید را خلق می کند که اشعخاص ثالث نمی توانند آن را نادیده انگارند. معتبر بودن قرارداد نسبت به اشخاص ثالث بدین معناست که طرفین می توانند به وجود آن در برابر اشخا ص ثالث استناد کند و چه اینکه این قرارداد حقی عینی برای طرفین آن ایجاد نماید و چه حق دینی، دیگران مکلف به رعایت آثار حا صل از آن هستند و بایستی آن را محترم شمرده و از تجاوز به آن خودداری کنند. از این رو اصل نسبی بودن اثر قرارداد هیچ برخوردی با قابلیت استناد عقد در مقابل اشخاص ثالث ندارد. با وجود آن کهقاعده نسبی بودن اثر قرارداد قاعده ای عام و کلی است، اما از آنجا که ما من عام الا و قد خص این قاعده هم به خود ا ستثناءاتی دیده است.

Authors

هادی نجاری

مدرس گروه حقوق، واحد زاهدان،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان،ایران

علی حیدری نیا

گروه کارشناسی حقوق ،.واحد زاهدان،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان،ایران