بررسی تاثیر عدم انعطاف پذیری شرکت بر کاهش در فرصت های رشد: مطالعه موردی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر عدم انعطاف پذیری شرکت بر کاهش در فرصت های رشد شرکت های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران است. از اینرو، پژوهش حاضر در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیاعدم انعطاف پذیری شرکتها منجر به کاهش فرصت های رشد برای آنها می گردد. نمونه آماری این پژوهش شامل64 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در بازه زمانی 1388 تا 1394 مورد بررسی قرارگرفته است. در این پژوهش، از مدل رگرسیون حداقل مربعات معمولی به روش داده های ترکیبی برای آزمونفرضیه ها استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش،افزایش سن شرکت موجب افزایش انعطاف ناپذیریمالی و در نهایت سبب کاهش نسبت کیوتوبین (فرصت رشد) می گردد و همچنین افزایش هزینه تحقیق و توسعهموجب کاهش رابطه بین سن شرکت و انعطاف ناپذیری مالی و در نهایت سبب افزایش نسبت کیوتوبین گردیدهاست. نتیجه کلی تحقیق نشان میدهد که افزایش سن شرکت موجب افزایش انعطاف ناپذیری مالی و سبب کاهشکارایی شرکت و همچنین افزایش فعالیت های سرمایه گذاری خواهد گردید.

Keywords:

عدم انعطاف پذیری , فرصتهای رشد , هزینه تحقیق و توسعه , کیوتوبین