بررسی رابطه بین مدیریت استعداد و مدیریت دانش

در دنیای امروز سازمان ها دریافته اند که استعداد ها منابعی هستند که برای دستیابی به بهترین نتایج نیازمند مدیریت می باشند. یکیاز چالش های اساسی سازمان، مدیریت استعدادهای سازمانی است، تا اطمینان حاصل شود که افرادی مناسب، در زمان مناسب و برای شغل مناسب در خدمت سازمان خواهند بود. امروز مدیریت برای ارتقاء استعدادها نیازمند ابزارهای مختلفی است که یکی از این ابزارها استقرار نظام مدیریت دانش است. این تحقیق به بررسی رابطه ی بین فرآیندهای مدیریت استعداد و مدیریت دانش می پردازد. در این تحقیق محقق با بهرهگیری از روش پیمایشی پرسشنامه ای نسبت به جمع آوری نظرات و دیدگاه های گروه خبرگان در طرح دلفی و نیز نمونه انتخابی از کارکنان بانک صادرات شهر مشهد اقدام نموده است. در پژوهش حاضر از مدل تلفیقی ارایه شده در زمینه مدیریتاستعداد در تحقیق معانی تفتی برگرفته از مدل آرمسترانگ (2006) و مدل عمومی مدیریت دانش استفاده شده است. پژوهش از نظرهدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی است. شیوه نمونه گیری طبقه بندی با تخصیص متناسب می باشد کهشعب به هفت طبقه از لحاظ حوزه بندی تقسیم شدند. نمونه گیری این تحقیق 460 نفر از کارکنان شاغل در شعب بانک صادرات مشهدمی باشند که در مجموع 111 شعبه از جامعه آماری قرار دارند . نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که استفاده از مدیریت استعدادبا ضریب همبستگی 0/372 با مدیریت دانش رابطه مثبت دارد.

Keywords:

مدیریت دانش , مدیریت استعداد , مدل عمومی دانش , مدل آرمسترانگ