فاطمه السادات طباطبایی - کارشناسی ارشد مدیریت ،دانشکده مدیریت،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال،ایران
فاطمه صالحی مزده - کارشناسی ارشد مدیریت ،دانشکده مدیریت،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال،ایران
مختار رمضانی - کارشناسی ارشد مدیریت ،دانشکده مدیریت،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال،ایران
سیف الله صبوری - کارشناسی ارشد مدیریت ،دانشکده مدیریت،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال،ایران

امروزه به دلیل گسترش علوم و تجارب بشری و توسعه فنآوری و پیشرفت های صنعتی، گرایش سازمان ها به آموزش امری فراگیر و جهانی شده است. به حدی که یکی از شاخص های مهم رشد هر جامعه را وسعت دامنه وظایفی می دانند که آموزش آن به عهده گرفته است. گذراندن دوره های آموزشی جهت پاسخگویی به نیازهای موردنظر سازمان ها، در جوامع انسانی، با برنامه ریزی های از پیش تعیین شده صورت می پذیرد. آموزش تجربه ای است مبتنی بر یادگیری و به منظور ایجاد تغییرات نسبتا ماندگار در فرد صورت می گیرد تا او بتواند توانایی های خود را برای انجام دادن کار بهبود بخشد. آموزش کارکنان از وظایف اصلی و حیاتی در هر سازمانی به شمار می رود که با ایجاد و احساس تسلط در انجام کار و تایید آن توسط مدیریت، رضایت شغلی کارکنان را افزایش می دهد. پس لازم است کارکنان برای هر و ظیفه ای که بر عهده می گیرند تخصص به روز آن وظیفه را داشته با شند. کارکنان با ید از وظایف کاری که باید انجام دهند آگاه باشند. اگر تفاوتی بین آنکه در دوره های آموزشی شرکت مینمایند و دانسته ها را بکار میگیرد با آنکه در این دوره ها شرکت نمی کند قایل نگردیم مسلم است که دیگر انگیزه ای نیز برای کسب علم ودانش بو جود نخواهد آمد .آنچه در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است بررسی تاثیر اجرای دوره های مختلف آموزش ضمن خدمت بر بهره وری کارکنان در سازمان می باشد.

آموزش کارکنان، ضمن خدمت، اثربخشی