حمید آسایش - گروه حسابداری، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
محمد غلامی بالازایی - گروه حسابداری، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
مصطفی قمی - گروه حسابداری، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

نگهداری وجه نقد می تواند دو منفعت اصلی برای شرکت داشته باشد: در دسترس بودن وجه نقد و کاهش اتکا بر تامین مالی خارجی گران، در جهت رفع نیازهای برآمده از فعالیت های عادی و مقابله با شرایط غیر منتظره. به دلیل وجود چنین منافعی، وجه نگهداری شده، برای سهامداران دارای ارزش خواهد بود. از طرف دیگر، ناکارایی های بازار، دلالت بر هزینه فرصت نگهداری وجه نقد دارد. سرمایه گذاری در دارایی های نقدینه، در نتیجه بازده کمتر این گونه دارایی ها، هزینه ی فرصت از دست رفته به شرکت تحمیل می کند. این هزینه به ویژه اگر شرکت از سرمایه گذاری های سودآورتری به خاطر نگهداشت وجه نقد صرف نظر کند، افزایش می یابد. نگهداری دارایی های نقدینه زیاد، همچنین می تواند تضادهای نمایندگی بین مدیران و سهامداران را افزایش دهد. در این تحقیق فرضیه ی مطرح شده مبنی بر وجود رابطه معنادار نگه داشت وجه نقد شرکت و ارزش شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد آزمون قرار گرفت. نمونه آماری مورد بررسی شامل 110 شرکت بورس اوراق بهادار تهران در یک بازه 6 ساله ( 1389-1394) می باشد. فرضیه ی پژوهش به کمک نرم افزار Eviews و روش داده های ترکیبی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین نگهداشت وجه نقد شرکت و ارزش شرکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

نگهداشت وجه نقد، ارزش شرکت، مدل ترکیبی