نگاهی به جایگاه ارزیابی در فرایند معماری سازمانی فناوری اطلاعات و تحلیل روش های ارزیابی کیفی معماری سازمانی وضع مطلوب

امروزه شاهد مطرح شدن موضوع معماری سازمانی فناوری اطلاعات در مراکز علمی، دانشگاهی و سازمان های دولی و خصوصی کشور به عنوان یکی از مسیر های موفق، در راستای تحقق اهداف دولت الکترونیک هستیم. . همچنین تبدیل شدن ان از امری اختیاری به امری ضروری، در جهت همراستا سازی فرایندهای کسب و کار سازمان فناوری اطلاعات، برای دستیابی به کارایی و اثربخشی هر چه بیشتر در سازمان ها از سوی دیگر تدوین چارچوب ملی معماری سازمانی () با تصویب در شورای عالی فناوری اطلاعات کشور و تبدیل شدن آن در آینده به عنوان یک قانون الزام آور برای سازمان ها به اهمیت بررسی و توجه به آن می افزاید. لذا با توجه به هزینه های اجرایی شدن و بهره برداری از طرح های معماری سازمانی، ما را بر آن داشت تا به یکی از چالش های اساسی این حوزه، با تاکید بر ارزیابی طرح و مدیر سازمانی با نگاهی جامع و راهبردی بپردازیم. تا پس از تدوین برنامه معماری سازمانی ضمن ارتقای کیفیت سطح خروجی ها با اطمینان بیشتر را در عرصه بهره برداری از محصولات آن بگذاریم. نظام ما در این مقاله به دنبال تشریح جایگاه اعتیادی در فرآیند معماری سازمانی و بررسی فنی روش های ارزیابی کیفی طرح معماری سازمانی وضع مطلوب به دنبال پیچی از عناصر کلیدی پراکنده معماری سازمانی هستیم. در این زمینه با توجه به طرح های پژوهشی که تاکنون انجام گرفته است، تلاش کردیم پس از نفت و بررسی آن در راستای توسعه روش های موجود پیشنهاداتی ارایه کنیم.

Keywords:

معماری سازمانی فناوری اطلاعات , سرویس گرایی , ارزیابی فنی , تعامل پذیری , همراسیایی , اصلاح پذیری