نقش و جایگاه تشکل ها در مدیریت نظام بهره برداری آب کشاورزی

از جمله وظایف بخش کشاورزی، به عنوان عمده ترین مصرف کننده آب، ایجاد راه کارهای جدید برای جبران کمبودها و اتخاذ تدابیر ویژه در راستای تولید محصول می باشد. تشکل های آب بران به عنوان یکی از روش های مدیریت مشارکتی، نقش مهمی در رفع مسایل شبکه های آبیاری و مدیریت مصرف آب دارند. این مطالعه، قصد دارد به بررسی نقش تشکل های آب بران در مدیریت مصرف آب بپردازد. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی است. مدیریت بهره برداری آب در ایران، سابقه طولانی دارد. در واقع نظام بهره برداری از آب مجموعه ای از قواعد و روش هایی است که بر اساس آن ها سهم هر بهره بردار از آب مشترک، تعیین می شود. استفاده از تجارب کشاورزان، در زمینه های مکان یابی طرح های شبکه های آبیاری و تسهیل اجرا و نگهداری از آن ها،...لازم می باشد.کاهش هزینه های بهره برداری و نگهداری پروژه ها، افزایش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی، ایجاد اشتغال و جلوگیری از مهاجرت، ایجاد همکاری و انسجام در جامعه روستایی،...از جمله دلایل توجه به تشکل های آب بران، است. از این رو یکی از راه های کنترل مصرف آب و بهینه شدن مصرف آب، شکل گیری، تشکل های آب بران است. پیشنهاد ها، شامل: بررسی و بازنگری قوانین و مقررات موجود آب، برگزاری کارگاه های آموزشی با موضوع نحوه نگهداری سیستم های آبیاری کشاورزی، برنامه ریزی به منظور استفاده از دانش و آگاهی کشاورزان، پایش مستمر فعالیت تشکل ها، آسیب شناسی تشکل های آب بران ،...می باشد.

Keywords:

نقش , تشکل ها , آب بران , نظام بهره برداری , آب کشاورزی