اثر هم زمان تنش های آبی و شوری بر رشد، عملکرد و کارایی مصرف آب گیاه گوجه فرنگی در شرایط گلخانه ای

یکی از اهداف مهم توسعه گلخانه ها در کشور ارتقاء بهره وری تولید و بالا بردن کارایی مصرف آب است. گوجه فرنگی یکی از منابع سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها و ترکیبات آنتی اکسیدانی بوده و از مهم ترین محصولات زراعی جهان در ارتباط با سلامت و تغذیه انسان به شمار می آید. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر هم زمان شوری و خشکی بر رشد، عملکرد و کارایی مصرف آب گیاه گوجه فرنگی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای اعمال شده شامل چهار سطح شوری (1/5، 2/5، 4 و 7 دسی زیمنس بر متر) و سه سطح تخلیه رطوبتی (50، 60 و 70 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان داد که عملکرد در کل تیمارها، در سطوح مختلف آبیاری با یک دیگر اختلاف معنی دار نداشتند هرچند با کاهش سطح آبیاری مقدار عملکرد کل بوته ها کاهش یافت. همچنین کم ترین کارایی مصرف آب مربوط به تیمار I3S3 با حدود 5/4 گرم بر لیتر و بیش ترین مقدار آن مربوط به تیمار I2S2 با حدود 14 گرم بر لیتر بدست آمد. در این آزمایش همچنین برخی از ویژگی های کمی ریشه گیاه گوجه فرنگی مورد ارزیابی قرار گرفت نتایج نشان داد مقدار وزن تر میوه، وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، قطر ریشه، حجم ریشه، طول ریشه، تعداد میوه و تعداد گل با افزایش شوری و کاهش میزان آبیاری کاهش می یابند.

Keywords:

شوری , عملکرد , کارایی مصرف آب , گوجه فرنگی , ویژگی های کمی ریشه