سعید نصرت آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب-دانشکده فنی مهندسی - دانشگاه امام خمینی قزوین -قزوین- ایران
پیمان دانشکارآراسته - دانشیار، گروه مهندسی آب-دانشکده فنی مهندسی - دانشگاه امام خمینی قزوین -قزوین- ایران

تغییر اقلیم در حال حاضر یکی از مهم ترین چالش های محیطی در جهان امروز است که افزایش درجه حرارت، ذوب شدن یخ های قطبی، بالا آمدن سطح آب های آزاد و تغییر در آستانه های آب و هوایی از پیامدهای آن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات درجه حرارت های کمینه، میانگین و بیشینه حوضه آبریز خررود طی دو دوره 2050-2020 و 2080-2051 می باشد. بدین منظور مدل اقلیمی CanESM2 از مدل های گردش عمومی جو مربوط به پنجمین گزارش ارزیابی تغییر اقلیم جهت استخراج خروجی مدل تغییر اقلیم انتخاب شد. خروجی های این مدل تحت سه سناریوی انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 استخراج و برای دو دوره آتی در ایستگاه های سینوپتیک آوج و تاکستان با استفاده از مدل آماری SDSM کوچک مقیاس شدند. نتایج بدست آمده طبق سناریوهای مختلف افزایش دمای میانگین سالانه هوا را بین 0.76 تا 0.98 درجه سانتی گراد در دوره اول و 0.87 تا 1.82 درجه سانتی گراد در دوره دوم نشان می دهد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که افزایش دمای بیشینه بیشتر از افزایش دمای کمینه است، به طور مثال طبق سناریوی RCP8.5 و در دوره (2080-2051) افزایش دمای بیشینه 1.91 و افزایش دمای کمینه 1.28 درجه سانتی گراد می باشد که اختلاف 0.63 را نشان می دهد. به صورت فصلی نیز فصل پاییز بیشترین و زمستان کمترین افزایش را دارند به طوری که به عنوان مثال طبق سناریوی RCP2.6 در دوره دوم برای فصل های زمستان، بهار، تابستان و پاییز به ترتیب افزایش دما برابر 0.13، 1.2، 0.7 و 1.44 درجه سانتی گراد هستیم.

تغییر اقلیم، سناریوهای انتشار، مدل های GCM، SDSM، حوضه خررود