مدیریت بهینه آب در بخش کشاورزی برای مقابله با پدیده بیابانزایی سیستان

هدف از تحقیق حاضر مدیریت آب در بخش کشاورزی سیستان برای مقابله با پدیده بیابانزایی در منطقه می باشد. بری انجام تحقیق از روش برنامه ریزی هدف استفاده شده است. برنامه ریزی هدف یکی از روشهای پیشرفته برنامه ریزی ریاضی بوده که در روشهای بهینه سازی کاربرد فراوانی دارد. پس از طراحی و اجرای مدل تحقیق، نتایج نشان داد که در مدیریت بهینه علاوه بر اینکه امکان انتقال بیشتر آب به بخش های مختلف کشاورزی سیستان وجود دارد به میزان 32/2 درصد صرفه جویی آب در بخش کشاورزی صورت می گیرد. از طرفی با توجه به اینکه د ر منطقه سیستان بعلت خشکسالی و کمبود آب خطر توسعه فرسایش بادی و بیابانی شدن، منطقه را تهدید می کند که برای مقابله با این پدیده اقدام به جنگلکاری در مناطق بحرانی و کانونهای برداشت سیستان شده است. نتایج نشان می دهد در صورت اعمال مدیریت بهینه آب در منطقه میزان انتقال آب به بخش های جنگلکاری نیز 49/5 درصد افزایش پیدا می کند که نتیجه آن توسعه مناطق جنگلکاری و کاهش خطر بیابانی شدن اراضی می باشد.

Keywords:

مدیریت آب , برنامه ریزی هدف , بیابان زدایی , سیستان