جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی،تهران، ایران
محمدصادق طاهرطلوع دل - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی،تهران، ایران
نیلوفر زجاجی - دانشجوی دوره دکتری معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی،تهران، ایران

محدود بودن منابع انرژی فسیلی و افزایش آلودگی های زیست محیطی ناشی از آن ها، توجه بیش از پیش به انرژی های تجدیدپذیر را بر همگان روشن ساخته است. با توجه به برخورداری از پتانسیل مطلوب انرژی های تجدیدپذیر در کشور، با بهره گیری از این منابع ارزشمند می توان در جهت اهداف توسعه پایدار گام برداشت. این مقاله با مرور اسناد و منابع کتابخانه ای به معرفی مفاهیم توسعه پایدار و معماری پایدار پرداخته و لزوم بهینه سازی مصرف انرژی و بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر را مطرح می کند. میانگین مصرف سالیانه انرژی در ساختمان های ایران، بیش از دو برابر مصرف کشورهای اروپایی در شرایط مشابه است و همین امر سبب شده به تازگی بهینه سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان، اهمیت پیدا کرده و اقدامات اولیه ای در این راستا آغاز شود. پس از آشنایی با انواع انرژی های تجدیدپذیر و بررسی فرصت ها و چالش های استفاده از این منابع در ایران، مشخص گرددی که استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر در ساختمان ها تاثیر بسزایی در بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش اثرات منفی زیست محیطی دارد. یکی از راهکارهایی که اخیرا در بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی مورد توجه قرار گرفته است استفاده از سیستم های هوشمند در ساختمان است و یکی از ویژگی های اصلی شبکه های هوشمند، ترکیب منابع انرژی تجدیدپذیر و ذخیره سازی انرژی در محل مصرف است. بنابراین استفاده از این سیستم ها در بخش های مختلف تاثیر قابل توجهی در کاهش مصرف انرژی ساختمان دارند و گامی موثر در جهت کاهش بحران انرژی و در نتیجه تحقق توسعه پایدار می باشند.

توسعه پایدار، مصرف بهینه انرژی، انرژی های تجدید پذیر، بهره گیری پایدار