بررسی ساختار الگویی برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران (طراحی- اجرا- ارزشیابی)

تحول بنیادین در آموزش و پرورش، تحولی عمیق و ریشه ای است که به تحول در مفاهیم نظری، روندها و فرایندها،نقش ها و کارکردها و رویکردها منجر خواهد شد. در تحول بنیادین نوع نگاه به معلم، کتاب، مدرسه، کلاس درس و به ویژهدانش آموز دگرگون خواهد شد. اینک سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که به مثابه قانون اساسی برای تحولات همه جانبه و دراز مدت به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی آموزش و پرورش رسیده و در دستور کار وزارتآموزش و پرورش قرار گرفته است، باید تمام زیر نظام ها و مولفه های خرد و کلان نظام تعلیم و تربیت مورد بازخوانی وبازتولید قرار گیرد. برنامه درسی ملی سندی است که نقشه کلان برنامه درسی و چارچوب نظام برنامهریزی درسی کشور را بهمنظور تحقق اهداف آموزش و پرورش نظام جمهوری اسلامی ایران تعیین و تبیین می نماید . پژوهش حاضر از نوع مروریتحلیلی و روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای بود . در تحلیل اطلاعات از رویکرد - توصیفی تفسیری استفاده شد . یافته هاحاکی از آن بود که برنامه ریزی درسی در آموزش وپرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد چراکه آموزش وپرورش رامی توان موثرترین روش سرمایه گذاری درمنابع انسانی دانست که باآموزش ،دانش افزایی وارتقای نگرش ومهارتها ،نقشاساسی ومحوری درفرآیندتوسعه ملی وایجاد موازنه بین ابعاد مختلف توسعه یافتگی کشور را دارد و در نهایت نیز پیشنهاداتپژوهش نیز ارایه گردید.

Keywords:

ساختار الگویی , برنامه درسی , طراحی , اجرا , ارزشیابی